προκριτικός

-ή, -όν, Α [προκρίνω]

1. αυτός που αναφέρεται ή ανήκει σε πρόκριση

2. το ουδ. ως ουσ. τὸ προκριτικόν

α) λόγος, αιτία προτίμησης

β) εσφ. ανάγν. στον Πλούτ. αντί τού Κρητικός

3. φρ. «προκριτικὸς παροξυσμός»

(για ασθένεια) παροξυσμός που προδηλώνει, που προαναγγέλλει κρίση.